ឃ្លា “អ្វីដែលយើងខ្លាចក្នុងនាមជាស្ត្រី” បានមកពីរបាយការណ៍ដ៏មានឥទ្ធិពលមួយដោយអង្គភាពស៊ើបអង្កេត Al-Jazeera ស្តីពីការរំលោភបំពានផ្លូវភេទ និងអំពើហិង្សាលើស្ត្រីនៅក្នុងសាកលវិទ្យាល័យចក្រភពអង់គ្លេស។ ការបៀតបៀនផ្លូវភេទ ការរំលោភបំពាន និងអំពើហឹង្សាដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងរបាយការណ៍ និងការកេងប្រវ័ញ្ចលើភាពងាយរងគ្រោះក្នុងស្ថាប័នរបស់ស្ត្រី បង្ហាញពីការភ័យខ្លាចដែលកម្មករស្ត្រីជួបប្រទះនៅកន្លែងធ្វើការជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
មូលហេតុមួយក្នុងចំណោមហេតុផលដែលកម្មករស្ត្រីប្រឈមមុខនឹងអំពើហឹង្សា និងការរំលោភបំពាននៅកន្លែងធ្វើការ គឺភាពងាយរងគ្រោះជាស្ថាប័ន និងជាប្រព័ន្ធ ដែលរាលដាលដល់កន្លែងធ្វើការ។ ដោយផ្អែកលើលទ្ធផលការងាររបស់យើងជាមួយមេដឹកនាំសហជីពស្ត្រី និងសមាជិកនៅក្នុងសណ្ឋាគារ ភោជនីយដ្ឋាន កន្លែងកែច្នៃម្ហូបអាហារ និងកសិកម្ម ក្នុងរយៈពេល៤ ឆ្នាំកន្លងមកនេះ យើងបានកំណត់ប្រភេទនៃភាពងាយរងគ្រោះតាមស្ថាប័នផ្សេងៗគ្នា ទាំងរាងកាយ និងសេដ្ឋកិច្ច។
ភាពងាយរងគ្រោះផ្នែករាងកាយត្រូវបានជួបប្រទះទាក់ទងនឹងភាពឯកោ និងការធ្វើដំណើរ។ ភាពឯកោអាចមានន័យថាជាស្ថានភាពដែលមានស្ត្រីតែពីរបីនាក់ក្នុងចំណោមបុរសជាច្រើននៅកន្លែងធ្វើការ ដែលទុកឱ្យពួកគេងាយរងគ្រោះ។ ឬកន្លែងដែលស្ត្រីធ្វើការតែម្នាក់ឯងនៅវាលស្រែឬចម្ការ ឬជាបុគ្គលិកផ្នែកលក់នៅលើផ្លូវទៅផ្ទះ ឬការិយាល័យ។ ការធ្វើដំណើរសំដៅទៅលើភាពងាយរងគ្រោះក្នុងអំឡុងពេលធ្វើដំណើរទៅ និងមកពីកន្លែងការងារ នេះរួមបញ្ចូលទាំងការដឹកជញ្ជូនសាធារណៈចម្រុះដែលកកកុញ។ ការដឹកជញ្ជូនចម្រុះដែលផ្តល់ដោយនិយោជក; ត្រូវបង្ខំចិត្តធ្វើដំណើរទៅ និងមកពីធ្វើការ; ឬដើរផ្លូវឆ្ងាយ ដើម្បីធ្វើការនៅវាលស្រែ ឬដើម្បីប្រមូលទឹក។
ភាពងាយរងគ្រោះផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចដែលយើងបានពិភាក្សារួមមាន ប្រាក់ឈ្នួលទាប ឬប្រាក់ឈ្នួលនៃភាពក្រីក្រ ដែលធ្វើឱ្យស្ត្រីមិនអាចដកខ្លួនចេញពីអំពើហិង្សាបាន។ នេះអនុវត្តទាំងអំពើហឹង្សានៅកន្លែងធ្វើការ និងនៅផ្ទះ។ នៅពេល ស្ត្រីមានប្រាក់ឈ្នួលនៃភាពក្រីក្រ ពួកគេមានភាពងាយរងគ្រោះ ហើយមិនអាចទទួលបានការងារផ្សេងទៀតទេ ពួកគេមិនអាចទទួលបានឯករាជ្យភាពសេដ្ឋកិច្ចដែលត្រូវការដើម្បីគេចចេញពីអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ។ មេដឹកនាំសហជីពស្ត្រីរបស់យើងជាច្រើននាក់ បានអះអាងថា ប្រាក់ឈ្នួលសមរម្យ ឬ “ប្រាក់ឈ្នួលសម្រាប់រស់នៅ” ដែលចរចាតាម រយៈការចរចាជាសមូហភាពអាចរួមចំណែកកាត់បន្ថយភាពងាយរងគ្រោះផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចរបស់កម្មករស្ត្រី និងជួយលុបបំបាត់អំពើហិង្សាដែលកើតចេញពីភាពងាយរងគ្រោះនោះ។
សមាជិករបស់យើងបាននិយាយអំពីភាពងាយរងគ្រោះផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចជាច្រើនប្រភេទ រួមមាន៖ បំណុល/ពលកម្មជាប់កិច្ចសន្យា និងអំពើហិង្សាដែលស្ត្រីប្រឈមមុខនឹង “ទ្រព្យសម្បត្តិ” ។ ស្ត្រីមេម៉ាយត្រូវបានបដិសេធការទទួលបានសិទ្ធិដីធ្លី និងអត្ថប្រយោជន៍របស់រដ្ឋាភិបាល។ កម្មករស្ត្រីបានបដិសេធអត្ថប្រយោជន៍គ្រួសារដែលទទួលបានដោយបុរស ជាពិសេសលំនៅដ្ឋាន និងប្រាក់ឈ្នួលតាមប្រភេទ (ឧទាហរណ៍ អាហារសំខាន់ៗដូចជាអង្ករ គ្រាប់ធញ្ញជាតិ) លើចម្ការ។ ការអនុវត្តជ្រើសរើសបុគ្គលិក; និងការរៀបចំការងារមិនច្បាស់លាស់។
ការបៀតបៀនផ្លូវភេទ និងការបំពានក្នុងការដាក់ពាក្យ និងទទួលបានការងារ ការឆ្លងកាត់ការសាកល្បង ការឆ្លងកាត់ការវាយតម្លៃការអនុវត្ត ការធានាការងារអចិន្ត្រៃយ៍ ឬការបន្តកិច្ចសន្យាបណ្ដោះអាសន្នគឺកើតមានជាបន្តបន្ទាប់។ នេះក៏ព្រោះតែអំណាចដ៏ធំសម្បើមលើសន្តិសុខការងារ ជីវភាពរស់នៅ និងការលើកកម្ពស់កម្មករស្ត្រីត្រូវបានប្រមូលផ្តុំនៅក្នុងដៃរបស់បុរសនៅក្នុងមុខតំណែងគ្រប់គ្រង និងត្រួតពិនិត្យ។ អំណាចនេះត្រូវបានរំលោភបំពានជាប្រចាំ ហើយជារឿយៗមិនមានវិធានការណ៍មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការទប់ស្កាត់បញ្ហានេះទេ។
ទោះបីជាមានការអះអាងពី “គ្មានការអត់ឱន” ទៅលើការរើសអើង និងការយាយីក៏ដោយ និយោជកភាគច្រើន រួមទាំងក្រុមហ៊ុនអាហារ ភេសជ្ជៈ និងកសិកម្មឆ្លងដែនដ៏ធំបំផុតមួយចំនួននៅលើពិភពលោក មិនបានធ្វើអ្វីដើម្បីដោះស្រាយការពាក់ព័ន្ធនៃភាពងាយរងគ្រោះផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច និងការរំលោភបំពានអំណាចនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ និយោជកភាគច្រើនការពារការប្រើប្រាស់ការងារមិនច្បាស់លាស់(ការងារគ្មានសុវត្ថិភាពដោយផ្អែកលើបុគ្គលិកបណ្តែត លក្ខណៈ បណ្តោះអាសន្ន ការជួលកម្លាំងពលកម្ម ឬការងារមកពីក្រៅ) ដោយផ្អែកក្នុងន័យសេដ្ឋកិច្ច។ រឿងទាំងនេះកើតឡើងគឺជាភាពបត់បែន និងមានប្រសិទ្ធភាពទៀតផង។ ដូច្នេះហើយការងារដែលមិនមានសុវត្ថិភាពគឺជាប្រភពមូលដ្ឋាននៃភាពងាយរងគ្រោះផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចសម្រាប់កម្មករស្ត្រី ដែលទុកឱ្យពួកគេប្រឈមមុខនឹងការយាយី និងការរំលោភបំពានពីបុរសដែលនឹងសម្រេចចិត្តថាតើកិច្ចសន្យារបស់ពួកគេត្រូវបានបន្តឬអត់។ វាជាប្រភពគ្រឹះនៃការភ័យខ្លាចដែលកម្មករស្ត្រីប្រឈមមុខ។
វាជាតួនាទីរបស់យើងក្នុងនាមជាសហជីព ចាត់វិធានការដើម្បីធានាថាស្ត្រីលែងប្រឈមមុខនឹងការភ័យខ្លាចនោះទៀតហើយ។ ក្នុងនាមជាសហជីព យើងត្រូវតែចាត់វិធានការដើម្បីបញ្ឈប់អំពើហិង្សាលើស្ត្រី និងដើម្បីលុបបំបាត់ប្រភពដ៏សំខាន់បំផុតមួយនៃការភ័យខ្លាចនៅកន្លែងធ្វើការដូចជា៖ អសន្តិសុខ និងការភ័យខ្លាចដែលកើតចេញពីការជ្រើសរើសបុគ្គលិក ការងារមិនច្បាស់លាស់ និងអសន្តិសុខការងារ។
យើងត្រូវតែលាតត្រដាងពីអំណាច និងភាពងាយរងគ្រោះនៅពីក្រោយ “អ្វីដែលយើងខ្លាចក្នុងនាមជាស្ត្រី” ហើយយើងត្រូវតែប្រយុទ្ធតស៊ូក្នុងនាមជាសហជីព។
សូមចូលរួមជាមួយពួកយើងក្នុងទិវាអន្តរជាតិលុបបំបាត់អំពើហិង្សាលើស្ត្រីនៅថ្ងៃទី25 ខែវិច្ឆិកា ដើម្បីអំពាវនាវឱ្យមានសកម្មភាពកាន់តែច្រើនពីសហជីព។ ហើយនៅពេលខាងមុខសូមធ្វើវាឲ្យបានរាល់ថ្ងៃ។ សហជីពរបស់យើង អំណាចរបស់យើងត្រូវតែប្រើដើម្បីការពារ និងគាំទ្រសំឡេងស្ត្រី ស្ត្រីធ្វើការដោយគ្មានការភ័យខ្លាច ជាមួយនឹងកម្មករទាំងអស់ឈររួមគ្នា ដើម្បីបញ្ឈប់អំពើហិង្សាលើស្ត្រី។
លេខាធិការប្រចាំតំបន់ Hidayat Greenfield
