Jasper Dalman អាយុទើបតែ ១៩ ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ គឺជាអ្នកបើកបរបញ្ជូនទំនិញរបស់ក្រុមហ៊ុន ហ្វ៊ូត ផេនដា ក្នុងប្រទេសហ្វ៊ីលីពីន។ គេគឺជាអ្នកបើកបរក្នុងក្រុមដំបូងគេដែលបានបង្កើតទៅជាសាខា Cagayan de Oro City សម្រាប់សហជីព United Riders of the Philippines (RIDERS-SENTRO-IUF)។
Jasper បានចូលរួមក្នុងកិច្ចខិតខំចងក្រងសហជីព The United Riders of the Philippines និងបានចូលរួមក្នុងវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលសហជីព។ គេធ្វើកិច្ចការទាំងអស់នេះ ដោយសង្ឃឹមថានឹងអាចជួយលើកកម្ពស់ជីវភាព និងសុខុមាលភាពរបស់អ្នកបើកបរបញ្ជូនទំនិញ និងគ្រួសាររបស់ពួកគេ។
មានក្ដីរំភើបរីករាយពោរពេញដោយថាមពលយុវវ័យ ដោយប្រាថ្នាចង់បានប្រាក់ឈ្នួលសមរម្យនៅទីបំផុត និងអាចធ្វើការដោយសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ។ អ្វីដែលសំខាន់គឺសន្តិសុខដែលបានមកពីសហជីព រួមទាំងការប្ដេជ្ញាចិត្តដើម្បីតស៊ូទាមទារសិទ្ធិទទួលបានធានារ៉ាប់រងសុខភាពប្រកបដោយគុណភាព និងធានារ៉ាប់រងចំពោះគ្រោះថ្នាក់ចៃដន្យ។ មិនខុសពីអ្នកបើកបរបញ្ជូនទំនិញរាប់លាននាក់ដទៃទៀតឡើយ កន្លែងធ្វើការរបស់ Jasper គឺកង់ និងម៉ូតូរបស់គាត់ក្នុងការបញ្ជូនទំនិញ និងវិលមកពីកន្លែងបញ្ជូនទំនិញវិញ។ ដើម្បីបំពេញកិច្ចការទាំងអស់នេះប្រកបដោយសុវត្ថិភាពមានន័យថា ក្រុមហ៊ុនទាំងឡាយ ដូចជាក្រុមហ៊ុន ហ្វ៊ូត ផេនដា ជាដើមចាំបាច់ត្រូវទទួលខុសត្រូវ និងទទួលស្គាល់សិទ្ធិរបស់អ្នកបើកបរក្នុងការទទួលបានកន្លែងការងារប្រកបដោយសុវត្ថិភាព។ ម្យ៉ាងទៀត ក៏មានន័យថាជាការបញ្ចប់ប្រព័ន្ធដែលមានលក្ខណៈរំលោភបំពាន មានភាពតានតឹង និងអសុវត្ថិភាពដែលធ្វើឱ្យអ្នកបើកបរត្រូវប្រឈមហានិភ័យ។
Jasper បានបាត់បង់ជីវិតនៅក្នុងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ដ៏រន្ធត់មួយនៅក្នុងថ្ងៃទី ១៩ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២៣ ពេលគេបំពេញការងារ។ ការស្លាប់របស់ Jasper គឺជាឧទាហរណ៍យ៉ាងខ្លោចផ្សាបង្ហាញអំពីភាពងាយរងគ្រោះនៃអ្នកបើកបរបញ្ជូនទំនិញ។ អ្នកបើកបរត្រូវធ្វើការក្នុងស្ថានភាពប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់ជាខ្លាំង ពួកគេត្រូវស្ថិតនៅចន្លោះកណ្ដាលរវាងបំណងប្រាថ្នាចង់បានចំណេញឥតឈប់ឈររបស់ក្រុមហ៊ុនបញ្ជូនទំនិញ (ដែលរឹតច្របាច់យកអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងពីអ្នកបើកបរដោយប្រើប្រាស់កម្មវិធី (algorithm) និងថ្លៃសេវាដែលមិនយុត្តិធម៌) និងការទាមទារមិនសមហេតុផលរបស់អតិថិជនដែលចង់បានការបញ្ជូនទំនិញឆាប់រហ័ស។
បន្ថែមលើនេះ ក្រុមហ៊ុនបញ្ជូនទំនិញនានា ដូចជាក្រុមហ៊ុន ហ្វ៊ូត ផេនដា ជាដើមបដិសេធមិនផ្តល់ធានារ៉ាប់រងសុខភាព និងធានារ៉ាប់រងគ្រោះថ្នាក់ដល់អ្នកបើកបរឡើយ។ ធានារ៉ាប់រងទាំងនេះគឺចាំបាច់ណាស់សម្រាប់អ្នកបើកបរនៅក្នុងកន្លែងការងាររបស់ខ្លួន។ អស់ពេលជាយូរមកហើយដែលអ្នកបើកបរបញ្ជូនទំនិញ ត្រូវរងរបួសក្នុងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ ត្រូវបង្ខំចិត្តចេញថ្លៃចំណាយវេជ្ជសាស្ត្រដោយខ្លួនឯង ឬត្រូវពឹងពាក់លើការផ្តល់ឱ្យ ម្ដងម្កាល និងមិនអាចព្យាករណ៍ទុកជាមុនបានរបស់ក្រុមហ៊ុនបញ្ជូនទំនិញ។ នៅក្នុងករណីការស្លាប់នៅកន្លែងធ្វើការងារបែបនេះ គ្រួសារទាំងឡាយ ដូចជាគ្រួសាររបស់ Jasper ជាដើម គឺអស់គ្មានសេសសល់អ្វីឡើយ។
យើងមិននិយាយថា Jasper មិនបានស្លាប់ដោយទទេៗនោះឡើយ ហើយសូមប្រែក្លាយការស្លាប់នេះ ទៅជា ការអំពាវនាវឱ្យមានធានារ៉ាប់រងប្រកបដោយគុណភាព និងការងារប្រកបដោយសុវត្ថិភាព។ យើងមិននិយាយថា យើងនឹងបំពេញក្ដីប្រាថ្នារបស់គាត់ដើម្បីឱ្យមានការងារសមរម្យប្រកបដោយសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរនោះឡើយ។ ប្រហែលជានៅពេលក្រោយ ពេលយើងនិយាយរំឭកវិញ្ញាណក្ខន្ធ Jasper យើងអាចនិយាយបែបនេះបាន។ប៉ុន្តែសម្រាប់ពេលឥលូវនេះ ក្ដីទុក្ខសោករបស់យើងគឺធំធេងហួសប្រមាណ។
អ្វីដែលយើងអាចនិយាយបានគឺថា យើងបានបាត់បង់ Jasper ទាំងក្មេងវ័យដោយសារតែស្ថានភាពប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់បង្កឡើងដោយក្រុមហ៊ុនបញ្ជូនទំនិញ។ ការស្លាប់របស់គាត់ជាការស្លាប់ដែលអាចបង្ការបាន ជាការស្លាប់ដែលអាចចៀសវាងបាន ការស្លាប់នេះមិនមែនជារឿងចៃដន្យឡើយ។ គាត់ត្រូវស្លាប់ដោយសារការងារមិនមានសុវត្ថិភាព។ យើងចាំបាច់ត្រូវបញ្ឈប់ស្ថានភាពបែបនេះ កុំឱ្យកើតមានតទៅទៀត។